ஒரு 2 வருஷத்துக்கு முன்னாடி, சாப்பிடற அளவுக்கு நான் சமைப்பேன்னு சொன்னாலே சிரிச்சிருப்பேன். போன வருஷம் 3 வாரத்துக்கு டைம்டேபிள் போட்டு சமைச்சு பாத்தேன். சமையல் ஒண்ணும் அவ்வளவு கஷ்டமா இல்லயேன்னு தோணுனதால, அப்படியே விட்டாச்சு.. கல்யாணம் முடிஞ்சும் கிட்டதட்ட 2 1/2 வாரம் நான் சமைக்கல.. மாமியார் வீடு, அம்மா வீடு, அப்பறம் அவங்க இங்க வந்ததுன்னு நல்லா ஓபி அடிச்சாச்சு.. அதுக்கு அடுத்த வாரத்துல இருந்து பழையபடி டைம்டேபிள் போட்டோம்.
எல்லா விஷயத்துக்கும் உந்துதல் ஒண்ணு இருக்கனும். அது காதலாவோ, காதலிச்சவங்களோட சந்தோஷமாவோ, யாருடைய பாராட்டாவோ அல்லது வேற ஏதாவதாவோ இருக்கலாம்.
சமைக்கும்போது, முடிந்த வரை முதல் முறையே நல்லா செஞ்சுடனும்னு முயற்சி பண்ணுவேன். மனோக்கு பிடிக்கனும். அவ்ளோ தான்.
இங்க அவங்க பேசறத பாத்தா கடஞ்செடுத்த ஆணாதிக்கவாதி மாதிரி தெரியும். ஆனா அது போல பெண்ணியவாதி எவனுமே கிடையாது. ஏதோ ஒண்ணுனா ஹெல்ப் பண்றது தொடங்கி, எனக்கு பிடிச்சத செய்யறத motivate பண்றது, ஏதோ ஒரு சமயம் first time செய்யற டிஷ் சுமாரா வந்துட்டாலும் ஒதுக்காம சாப்பிடறதுன்னு. உண்மைய சொல்லனும்னா perfectஆ வரலானா நானே அத தொட மாட்டேன். அதனால தான், எப்போ புது டிஷ் சமைச்சாலும், அது கூடவே ஒரு பிடிச்ச ஏதாவதும் டைம்டேபிள்ல இருக்கும். But he is awesome. இதுவரை எதையுமே வேண்டான்னு சொன்னதில்ல..
அடிக்கடி நான் சொல்லுவேன், இதே வேற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிருந்தா, ஆரம்ப காலத்துல சமைச்ச மாதிரி, அதே கேவலமான ரசத்த தான் ஊத்திருப்பேன்னு. மனோவும் அதே மாதிரி வேற யாரையாவது கட்டிருந்தா இவ்ளோ supportiveஆ நான் நடந்திருப்பனான்னு தெரியாதுன்னு சொல்லிருக்காங்க. ஏனோ, அத கேக்கும் போது ரொம்ப ஸ்பெஷலா தோணும்..
Mood swings, உளறல், கோவம், காதல், அழுகைனு எல்லாத்தையும் புரிஞ்சுக்க தெரிஞ்ச மனுஷன் ❤ கல்யாணமே பண்ண முடியாதுன்னு சொன்னவங்களுக்கு கல்யாணம் பண்ணி காட்டியாச்சு. 1 மாசம் கூட சேர்ந்திருக்க மாட்டங்கன்னு சொன்னவங்களுக்கு, 1 மாசத்த தாண்டியாச்சு.. அவங்களுக்கு இன்னும் பல வருஷங்கள் இதவிட அதிக அன்போட இருந்து காட்டுவோம். கொஞ்ச நாள் தான் இப்படி சமைக்க முடியும், 90 நாள் முடிஞ்சாலோ, குழந்த பிறந்தாலோ, இதெல்லாம் செய்ய முடியாதுன்னு சொல்றவங்களுக்கு அப்பறமா அத எப்படி மேனேஜ் பண்ணோம்னு சொல்ல ஆசபடறேன்.
இதெல்லாம் இதே அளவு செய்ய முடியுமான்னு எனக்கு தெரியாது. ஆனா சோர்வா இருக்கு, சலிப்பா இருக்குனு சொல்லி என்னைக்குமே நான் முயற்சி பண்றத நிறுத்த மாட்டேன்.
என் புருசன் ராஜா மாதிரி தான் சாப்பிடுவான் மகாராஜா மாதிரி தான் வாழுவான். Because he is அத்து and my best man ❤
எல்லா விஷயத்துக்கும் உந்துதல் ஒண்ணு இருக்கனும். அது காதலாவோ, காதலிச்சவங்களோட சந்தோஷமாவோ, யாருடைய பாராட்டாவோ அல்லது வேற ஏதாவதாவோ இருக்கலாம்.
சமைக்கும்போது, முடிந்த வரை முதல் முறையே நல்லா செஞ்சுடனும்னு முயற்சி பண்ணுவேன். மனோக்கு பிடிக்கனும். அவ்ளோ தான்.
இங்க அவங்க பேசறத பாத்தா கடஞ்செடுத்த ஆணாதிக்கவாதி மாதிரி தெரியும். ஆனா அது போல பெண்ணியவாதி எவனுமே கிடையாது. ஏதோ ஒண்ணுனா ஹெல்ப் பண்றது தொடங்கி, எனக்கு பிடிச்சத செய்யறத motivate பண்றது, ஏதோ ஒரு சமயம் first time செய்யற டிஷ் சுமாரா வந்துட்டாலும் ஒதுக்காம சாப்பிடறதுன்னு. உண்மைய சொல்லனும்னா perfectஆ வரலானா நானே அத தொட மாட்டேன். அதனால தான், எப்போ புது டிஷ் சமைச்சாலும், அது கூடவே ஒரு பிடிச்ச ஏதாவதும் டைம்டேபிள்ல இருக்கும். But he is awesome. இதுவரை எதையுமே வேண்டான்னு சொன்னதில்ல..
அடிக்கடி நான் சொல்லுவேன், இதே வேற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிருந்தா, ஆரம்ப காலத்துல சமைச்ச மாதிரி, அதே கேவலமான ரசத்த தான் ஊத்திருப்பேன்னு. மனோவும் அதே மாதிரி வேற யாரையாவது கட்டிருந்தா இவ்ளோ supportiveஆ நான் நடந்திருப்பனான்னு தெரியாதுன்னு சொல்லிருக்காங்க. ஏனோ, அத கேக்கும் போது ரொம்ப ஸ்பெஷலா தோணும்..
Mood swings, உளறல், கோவம், காதல், அழுகைனு எல்லாத்தையும் புரிஞ்சுக்க தெரிஞ்ச மனுஷன் ❤ கல்யாணமே பண்ண முடியாதுன்னு சொன்னவங்களுக்கு கல்யாணம் பண்ணி காட்டியாச்சு. 1 மாசம் கூட சேர்ந்திருக்க மாட்டங்கன்னு சொன்னவங்களுக்கு, 1 மாசத்த தாண்டியாச்சு.. அவங்களுக்கு இன்னும் பல வருஷங்கள் இதவிட அதிக அன்போட இருந்து காட்டுவோம். கொஞ்ச நாள் தான் இப்படி சமைக்க முடியும், 90 நாள் முடிஞ்சாலோ, குழந்த பிறந்தாலோ, இதெல்லாம் செய்ய முடியாதுன்னு சொல்றவங்களுக்கு அப்பறமா அத எப்படி மேனேஜ் பண்ணோம்னு சொல்ல ஆசபடறேன்.
இதெல்லாம் இதே அளவு செய்ய முடியுமான்னு எனக்கு தெரியாது. ஆனா சோர்வா இருக்கு, சலிப்பா இருக்குனு சொல்லி என்னைக்குமே நான் முயற்சி பண்றத நிறுத்த மாட்டேன்.
என் புருசன் ராஜா மாதிரி தான் சாப்பிடுவான் மகாராஜா மாதிரி தான் வாழுவான். Because he is அத்து and my best man ❤
No comments:
Post a Comment